Nie wiemy na jak długo, więc nie pytamy, nie wnikamy, tylko cieszymy się tym, co mamy i od razu korzystamy z okazji, żeby z Wami się spotkać

I z Billie Holiday. Z nią też się spotkamy

Zapraszamy do Ameryki lat 40., w której prawie wszystkie kobiety miały od 20 lat prawo głosu. To znaczy, nie wszystkie. Czarnoskóre kobiety nie miały go w ogóle. Ich głosem przemawiała Billie Holiday – Lady Day.

– Mogła wyrazić więcej emocji w jednym refrenie niż większość aktorek w trzech aktach – powiedziała o niej kiedyś Jeanne Moreau.

Holiday uchodzi za największą – obok Elli Fitzgerald – jazzową pieśniarkę XX w. Została nią wbrew wszystkiemu.

Los dotknął ją okrutnie. W dzieciństwie doświadczyła molestowania seksualnego i padła ofiarą gwałtu, mając 14 lat pracowała już jako prostytutka, a przez większość swojego dorosłego życia była uzależniona od narkotyków i alkoholu. Dwukrotnie lądowała w więzieniu. Zmarła przedwcześnie, w wieku 44 lat, na marskość wątroby. Kiedy umierała w nowojorskim szpitalu była skuta kajdankami, a przy drzwiach stali policjanci – pilnowali, by aresztowana za posiadanie narkotyków artystka nie uciekła.

O zmaganiach Billie Holiday ze sławą, miłością i uzależnieniem opowiada film „The United States vs. Billie Holiday”.

„Stany Zjednoczone kontra Billie Holiday” to amerykański dramat biograficzny w reżyserii Lee Danielsa, oparty na książce „Chasing the Scream: The First and Last Days of the War on Drugs”, autorstwa Johanna Hariego. Autorką scenariusza jest Suzan-Lori Parks, a w filmie obok Andry Day wystąpi, między innymi, znany z filmu „Moonlight”, Trevante Rhodes.